Plattdüütsch Runn Groothansdörp
Hahnheid-Spazeergang an’n Sünndag-Morgen
Hamfelln, 8. Juli 2012
Leeve Lüüd vun nah und fern
hüt goht wü mol to de Stern.
Den’n groten- und den lütten Stern
hebbt all de plattdüütsch Lüüd doch gern.
Blangenbi und ok ganz liesen
war’k jüch den’n Wech no ’n Hahnheider Barch
un den ’n Utsichtsturm mol wiesen.
Bi 80 Meter Höchte blievt wü mit dröge Feut stohn,
de Süllbarg vun Blanknees is all söss Meter ünnergohn.
Vun hier geiht no den groten Stern
licht barchdol datt hebt wü gern.
Ünner Kastang und ünner Beuken
ward wü nu de Strahlen seuken.
Söven sünd’, man glövt datt koom,
Du feuhlst di so as in een Droom.
Seuken bit de Ogen gleunig.
Wer de söven toeerst find, de is Keunig.
Wieder geiht, müßt di affmattern
ünnerweegens öber’n Boomstamm klattern.
-Flux büst Du bi’n lütten Stern.-
Wedder könnt wü düchtig seuken
düttmol ünner Dann, Lärchen und Beuken.
Vun hier geiht nu no’t Auto hin,
flink sünd all de Feut all bin’n.
Dröge Kehl in unsre Brust
datt Ziel heet jetzt de “Waldeslust”.
Gerhard Schulz