Ick sech di, de hier woahnt, de kann watt beleven, tau un tau scheun. In Hamfelln gift datt alln’s duppelt. Ganz dicht bin’n anner, twee Dörpen, mit een un den sülbigen Noamen, twee Dörpstraten, und twee mol Husnummer 9, un jümmer wedder de Verwesslung, mokt richtig Spoß, jeden een sechst du denn : vun de Krüzung gro ut eerste Strat links, tweete Hus up de rechte Siet.- Nee, nee nich alln’s hebt wü duppelt: Wü könnt ok sporen. Beid Dörpen hebt blot’s een Brefdräger, een Postleittohl un een un de sülbige Telefon-Vörwohl.
Gif du mol in din Navi “Hamfelln” orer de Postleittohl in, warst di wunnern wo Du büst, büst garanteert dor, wo du nich hin wullt, nämlich up de anner Siet vun de Bill. Bi uns, Hamfelln-Stormarn, is de Dörpstrat 1,2 km lang, fangt an de Hauptstraat an, geiht öber Waldeslust in groten Boagen wedder an de Hauptstrat ran. Merden, – twüschen Hamfelln Lauenborg un Hamfelln Stormarn licht de Krüzung, und genau dor ünner is de Bill, datt is de Kreisgrenz und genau dorüm hebt tosamen keen eendusend Hamfeller twee Bürgermester. De Dörpstrat in Hamf.Lbg. is man blots so korte 150 m lang und rekt nich veel wieder as bit no de Husnummer 9. In datt Hus aber röcht sik orrig watt, wiel datt dor poor mehr junge Lüd woahnt.
För de Hamfeller: Stormarn/Lauenburg, Lauenburg/Stormarn egol vun weke Siet, – de hebt dor keen Problem mit de Verwesslung, de weet jo Bescheed, wo se henn wüllt. Aber de Frömden, ick meen de Paketdeenste: GLS,DPS,UPS un wie se all heet, Uthülps-Fohrer, Uthülps-Breefdräger, Bofrost, Quelle, Neckermann, dor kannst all watt beleven.
De meisten Frömden koamt vun Trittau no Hamfelln. An de Hauptstraat datt lütte greune Schild mit geele Schrift -“Hamfelln”-, wunnerbor, dor will ik jo henn. Links afbögen, de Freid ward noch grötter, ick bün jo all in de Dörpstrat un de Husnummer 9 kann jo nich mehr wiet sin. Richtig, dor is se all. Rut ut datt Auto, de Stufen hoch, Finger up den Klingelknoop – in den Globen, – hier bün ik richtig.
Sommer, obends Klock acht,wer noch hell buten, ick goh no de Husdör hen, moak de Husdör up, wer steit vör mi? De Fru Paster, watt een Glück, ick kenn se jo , ok wenn se für unsen Bezirk gornich taustännig is. Höflich as ik bün, se schall man rinkoam. Hets ok mokt, is rinkomen. Eerst dat Begröten mit min Fru un schwups wer se bi datt Thema, worüm se koamen is. Wü harrn doch dor üm beeden, un nu wull se datt mit den Hochtieds-Termin un de kirchliche Truung mit uns kloarmaken.
Do keeken wü dree uns ober doch een beten gediegen an. Min Fru un ick kreegen datt Lachen, datt mit de Hochtied un de kirchliche Truung, datt is ober schon orrig poar Joahr her. Noch ‘n poar Joahr wieder un wü fiert “Gulden Hochtied” . Nu wer allns klor, flink harrn wü spitz, wo Fru Paster henn will, Hamfelln Lbg. “Vun de Krüzung groa ut,…
Een anner mol helllichten Dach, blogen Himmel – Sünnenschin, steiht de Jandarm doch för de Dör – den’n heff ik nich rinloten, nee. Wör een Frömden, wüss nix vun twee Hamfelln. Na, denn heff ik watt vertellt, exakt, kort un bünnig heff ik em secht, wo he hennlang mütt, wenn he dor henn will, wo he henn will. – So’n Polizisten, – kannst mi glöven – de glövt di gornix, geiht no sin Auto hen un telefoneert eerstmol. Ick weet nich – watt he telefoneert hett – ober – denken kann ik mi datt schon.
Ach, un denn de Fru Dokter. – Notdeenst, – frömd hier, obends Klock negen, stikken düster buten, haut up den Klingelknoop, nimmt den Finger nich wedder vun’n Klingelknoop, wer datt een Larm in de Baud. Ick hoch vun Sofa, henn na de Husdör, mok de Husdör up. Wer de Fru Dokter vergräzt, hett de mi anfaucht, mit de Fru vergneugt up Sofa sitten, Fernseh kieken, den Notarzt ropen und denn nich datt Butenlicht anmoken, wo se doch extra an Telefon secht harr, ik schall datt Butenlicht anmoken, dormit se de Husnummer beter finnen kann., “datt kricht noch en Nospeel”, up datt Nospeel teuf ick hüt noch. …
Ach un denn de Naturverjüngung: Aff un an und öfter mol stünn obends scheune, schmucke, dralle Deerns bi mi vör de Dör. Een scheuner as de anner, rin wulln se, ick harr’s jo girn rinloten, güng ober nich, de Jungkerls woahnt doch in Hamfelln Lbg.- Is alln’s vörbi, kümmt keen Dirn mehr: Ick weet nich, kaant angohn, ick glöv de Jungkerls sünd heirat worden.
Noch een Belevnis: weer grot letzt Johr, so kort vör Wihnachtn, buten schummrig, binnen Licht. Dor haut doch son’n Kerl vun buten gegen de Fensterschief, datt rummelt man so, heff ick mi verfehrt, ick dach de Schief geiht twei. Go na de Husdör hen, mok de Dör up: Hier is de Dörpstrat Nr. 9. Ick sech: jo. Hier woahnt een Schü.., ick sech nee. Hier mütt Schü.. woahnen. Ick sech, hier nich, fohr man no Hamfelln Lauenborg. – – – Dor wür de GHL-Mann richtig gnadderig un secht to mi, datt bruk ick em nich vertelln, datt mit Hamfelln Stormarn un Hamfelln-Lauenborg, datt kennt he ganz genau. In Hamfelln Lauenborg in de Dörpstrat Nr 9 woahnt keen Schü, dor woahnt Steen. Ick sech, datt is richtig, dor woahnt Steen, aber Steen hett doch Mieter, villicht woahnt dor doch een Schü.
Nu wür de GHL aber richtig vergräzt, suust no datt Auto henn, hoalt datt Paket her. Wü kiekt beid bi Licht dor rupp, watt schall ick di seggen, Hamfelln Lauenborg, Möhlenstrat Nr. 9. – Jungedi, keen Wort mehr, Paket in’t Auto, Mann in’t Auto, rin in de Nacht – bi‘t Wechlopen hör ick em hüt noch luuthals schimpen “ Nu nochmaol no Hamfelln – Lauenborg.
Beleevt un upschreeben vun
Gerhard Schulz Hamfelln 2012
Schreiben Sie auch? Wir veröffentlichen gerne auch kostenfrei Ihre plattdeutschen Gedichte und Geschichten. Schicken Sie einfach eine Email an redaktion@herzogtum-direkt.de.
