Herzogtum Lauenburg/Hamfelde (hs). Hilde Schulz lässt die Leserinnen und Leser von Herzogtum direkt an ihrer Berufswahl vor vielen Jahrzehnten teilhaben. Eine plattdeutsche Erzählung über einen jugendlichen Wunschtraum, die erwachsene Wirklichkeit und Dankbarkeit: „Wie das Leben so läuft“:
Wenn du teihn orer twölf Johr old büst, denn so hest du viellicht een poor Grappen in’n Kopp, wat du woll warden willst, wenn de Schaul to enn is.
Bi mi wör dat so, ick wull afsluut Kinnerdeern warden, wiel ick to de Tied een lütt Swester harr und so veel Freid dormit. Dat güng veele Johren so, bit de Lütt no Schaul henn müss und ick in de Lehr na Hamborg in’t Büro. Eegentlich wull ick doch leever Kinnerdeern warden, man in Trittau und ümto geev dat to de Tied (1955) gor keenen Kinnergoorn, Lehrsteegen wörn bannig knapp und so wörn min Öllern froh, dat in Hamborg een Steeg för mi wör, woans ick in’t Büro arbeeten kunn.
Dat weer een Ewerföhrerie-Bedriev up een Lagerschip in’n Billhaben. Ick, as Landrott up’t Water! To’n Bispill mit de Barkass in Freehaben mitföhren, na de grooten Frachter ran, mit so’n Ort Strickledder an dat groote Ship rupkladdern und vun’n Kaptein de Frachtpapieren afholen. Dormit güng dat denn no’t Zollamt Entenwerder… dat weit ick noch. Upreegend för mi, aber is allns gaut gohn und ick bün ok nie nich in’t Water faalen.
Mit Berufsschaul an’n Lämmermark und allns wat dortau hört heff ick de Utbillung gaut hen kreegen und dorna in Hamborg, Trittau, Lüttensee und Groothansdörp in verscheeden Bedrieve arbeet.
Nu bün ick all so veele Johrn Rentnersche, mi geiht dat gaut, de Goorn mokt mi veel Freid und ick bün girn to Huus und an de frische Luft. Dankbor bün ick dörch und dörch …
Gedanken vun Hilde Schulz ut Hamfelln, 10. Juni 2024
